Bij Nova Vida Recovery streven we ernaar om mensen met een verslavingsproblematiek zo efficiënt en doelgericht mogelijk te ondersteunen op hun weg naar herstel. Daarom hebben we besloten om vanaf nu geen informerende gesprekken meer aan te bieden, maar uitsluitend te werken met intakegesprekken.

Waarom deze keuze?

De afgelopen jaren merkten we dat veel mensen bij ons aanklopten met vragen over mogelijke behandeling of opname, vaak via informerende gesprekken. Hoewel deze gesprekken waardevol waren, kwamen we tot de conclusie dat ze niet altijd het gewenste effect hadden. Veel cliënten bleven na zo’n gesprek met twijfels zitten of stelden hun traject uit, terwijl ze wél gemotiveerd waren om stappen te zetten.

Door vanaf nu uitsluitend met intakegesprekken te werken, richten we ons direct op het opstarten van een behandeltraject. Tijdens een intakegesprek brengen we niet alleen de verslavingsproblematiek in kaart, maar kijken we ook meteen welke zorg en ondersteuning het meest passend zijn. Zo kunnen we sneller schakelen en een concreet plan maken dat de cliënt helpt om meteen in actie te komen.

Wat houdt een intakegesprek in?

Een intakegesprek bij Nova Vida Recovery is méér dan een eerste kennismaking. Het is een uitgebreid gesprek waarin we samen met de cliënt bekijken wat de aard en ernst van de verslaving is, welke hulp er nodig is en hoe het traject eruit kan zien. We nemen voldoende tijd om vragen te beantwoorden, maar blijven daarbij gefocust op het vormen van een behandelplan.

Dit betekent dat cliënten na een intake niet alleen met informatie naar huis gaan, maar met een duidelijk beeld van de mogelijke stappen én de ondersteuning op maat die wij kunnen bieden.

Wat betekent dit voor jou als cliënt of verwijzer?

Als je overweegt om bij Nova Vida Recovery een traject te starten, kun je rechtstreeks een intakegesprek inplannen. Weet je nog niet zeker of ons aanbod bij je past? Ook dan raden we aan om meteen een intake te plannen. Tijdens dat gesprek krijg je alle nodige informatie én kijken we samen of en hoe wij kunnen helpen.

Verwijzers, familieleden of andere betrokkenen kunnen ons uiteraard blijven contacteren voor algemene vragen, maar voor een inhoudelijke bespreking van een situatie plannen we enkel nog intakegesprekken met de betrokkene zelf.

Ons doel: sneller naar herstel

Met deze aanpak willen we de drempel naar behandeling verlagen en ervoor zorgen dat gemotiveerde cliënten zo snel mogelijk de juiste hulp krijgen. Geen algemeen informerende gesprekken meer, maar uitsluitend een concreet en persoonlijk afgestemd behandelvoorstel dat het verschil maakt.

Wil je meteen een intakegesprek plannen? Neem contact met ons op via info@novavidarecovery.be om een afspraak te maken. Samen werken we aan een toekomst zonder verslaving.

Bij Nova Vida Recovery zetten we ons al jarenlang in voor het herstel van mensen met verschillende vormen van verslaving. We hebben er nu bewust voor gekozen om onze kernactiviteit te richten op de opname en behandeling van middelenverslavingen, zoals alcohol-, drugs- en medicatieverslaving. Deze focus stelt ons in staat om onze expertise verder uit te bouwen en onze cliënten nog gerichter en effectiever te ondersteunen tijdens hun hersteltraject.

Een duidelijke focus voor betere zorg

Nova Vida Recovery heeft door de jaren heen ruime ervaring opgebouwd in het behandelen van zowel middelen- als gedragsverslavingen. We merken echter dat de behandeltrajecten voor middelenverslaving vaak intensiever zijn en specifieke aandacht en expertise vragen. Door opnames voor middelenverslaving centraal te stellen in ons zorgaanbod, kunnen we onze methodieken verfijnen en nóg gerichter inspelen op de complexe noden van mensen die afhankelijk zijn van alcohol, drugs of medicatie.

Waarom kiezen voor focus op middelenverslaving?

Middelenverslaving heeft vaak ingrijpende gevolgen, niet alleen voor de persoon zelf, maar ook voor diens omgeving. Of het nu gaat om alcohol, drugs of medicatie, de impact is groot en vraagt om een gespecialiseerde aanpak. Bij Nova Vida Recovery zetten we in op evidence-based behandelmethoden, waaronder detoxificatie, intensieve therapieën en langdurige nazorg. Samen met de cliënt stellen we een persoonlijk behandelplan op, gericht op duurzaam herstel en versterking van de eigen veerkracht.

De kracht van onze zorg

Onze herstelgerichte visie blijft de basis van ons werk. Zowel in onze ambulante als residentiële trajecten zetten we in op een multidisciplinaire aanpak met psychologen, artsen en therapeuten. Daarnaast betrekken we de omgeving van de cliënt actief bij het herstelproces, omdat we weten dat een sterk sociaal netwerk cruciaal is voor een blijvende verandering.

We laten niemand in de steek

Hoewel de focus bij Nova Vida Recovery voortaan ligt op opnames voor middelenverslaving, willen we benadrukken dat we mensen met gedragsverslavingen zoals seks- en pornoverslaving zeker niet in de steek laten. Voor hen verwijzen we met vertrouwen door naar ons zustercentrum, het Vlaams Centrum voor Seksverslaving (VCSV)/ Via www.vcsv.be kunnen cliënten terecht voor gespecialiseerde begeleiding en behandeling op maat. Zo zorgen we ervoor dat iedereen de zorg en expertise krijgt die past bij zijn of haar situatie.

Toekomstgerichte zorg

Met deze duidelijke focus op middelenverslaving als kernactiviteit versterken we onze positie als gespecialiseerd behandelcentrum en kunnen we blijven innoveren en investeren in de beste zorg. Samen met VCSV bouwen we bovendien verder aan een sterk netwerk, waarin elke cliënt met eender welke verslavingsproblematiek de juiste hulp kan vinden.

Heb je vragen over onze vernieuwde focus of wil je meer weten over de behandelingsmogelijkheden bij Nova Vida Recovery? Neem gerust contact met ons op voor meer informatie of een intakegesprek via 032/98.45.61 of stuur een e-mail naar info@novavidarecovery.be

Bij Nova Vida Recovery staan we voor herstel. Samen werken we aan een toekomst zonder verslaving.

Nova Vida Recovery is op zoek naar een gemotiveerde en dynamische klinisch psycholoog met ervaring in de verslavingszorg. Als klinisch psycholoog bij Nova Vida Recovery speel je een cruciale rol in het herstelproces van cliënten die worstelen met verslavingsproblematiek, zowel productverslavingen als gedragsverslavingen. Je werkt samen met cliënten en hun directe omgeving om herstelgerichte zorg te bieden. Dit doen we met behulp van actuele methodieken en strategieën die effectief gebleken zijn in de behandeling van verslaving.

Over Nova Vida Recovery

Nova Vida Recovery is een toonaangevende zorginstantie die zich richt op de begeleiding en behandeling van verslaving. We bieden zowel ambulante als residentiële trajecten aan, waarbij we de omgeving rondom de cliënt zo veel mogelijk betrekken bij het herstelproces. We maken gebruik van de Paula Hall® methodieken, waarmee Nova Vida Recovery exclusieve partner is. Deze methodieken hebben zich bewezen als effectief bij het behandelen van verslavingen en gedragsproblematiek.

Jouw rol als klinisch psycholoog

Als klinisch psycholoog bij Nova Vida Recovery werk je intensief met cliënten die te maken hebben met verslavingsproblematiek. Je biedt zowel individuele als groepsgerichte begeleiding en werkt nauw samen met het systeem van de cliënt. Je maakt gebruik van diverse methodieken die bewezen effectief zijn bij de behandeling van verslavingen. In deze functie heb je de mogelijkheid om te werken met cliënten met een breed scala aan verslavingen, waaronder gedragsverslavingen zoals porno- en seksverslaving en codependency.

Wat wij van jou verwachten

Je bent erkend als klinisch psycholoog.

Je hebt minimaal twee jaar recente werkervaring in de verslavingszorg, met voorkeur voor ervaring in gedragsverslavingen (zoals porno- en seksverslaving, codependency).

Je hebt ervaring met groepswerk en bent in staat om zowel individueel als groepsgericht te werken.

Je kunt je vinden in een open overlegcultuur binnen een flexibele en ondersteunende instelling.

Wat wij jou bieden

Een samenwerking binnen een multidisciplinair team van experts, waarbij actief overlegd wordt over de meest geschikte behandeling voor iedere cliënt.

Een gevarieerde en boeiende functie waarbij je zowel met cliënten als hun systeem werkt.

Een werkomgeving waarin herstelgerichte zorg centraal staat, ondersteund door een netwerk van doorverwijzers en hulpverleningspartners.

Flexibiliteit om je eigen werkuren in te plannen (ochtend, middag, avond).

De mogelijkheid om jezelf verder te ontwikkelen door middel van bijscholing.

Interesse?

Kun jij je vinden in dit profiel en wil jij je voor minimaal 10 uur per week (of meer) op freelancebasis engageren? Dan nodigen wij je uit om zo snel mogelijk te reageren op deze vacature.

Voor meer informatie over de vacature of over onze organisatie kun je contact opnemen via 032/98.45.61 of stuur een e-mail naar info@novavidarecovery.be

Adres:
Nova Vida
Jan van Rijswijcklaan 164
2020 Antwerpen

Tijdens deze 6-daagse reis in Portugal worden we ondergedompeld in meditatie, ademhalingstechnieken en zijn er uitwisselingsmomenten om in een verdieping te komen.

We leren de stilte ontdekken tijdens bezoeken aan kerken en kapellen. Verder bezoeken we enkele spirituele plaatsen zoals Fatima en het convento De Christo samen met de prachtige tempelierstuin in Tomar.

Ook houden we halt aan het kuststadje Nazaré, bekend als surfersparardijs en nemen we een duik in Praia Fluvial do Agroal.

Sleutelwoorden voor deze reis: verdieping, stilte, plezier, vreugde, lachen, verbinding, uitwisselingen, spiritualiteit, meditatie, ademen.

Kortom een verdiepende reis die je inspiratie geeft om nieuwe technieken toe te passen in je dagelijkse leven.

We overnachten (kamers per 2) in het prachtige Morya Retreat Center niet ver van het stadje Tomar.

Dagindeling:
7h30 – 8h30: Ochtendmeditatie & Breathwork
8h30 – 9h30: Ontbijt
10h00 – 12h30: Bezoek / Activiteit / Wandeling
13h00 – 14h00: Lunch
14h00 – 19h00: Bezoek / Activiteit / Wandeling
19h00 – 20h00: Avondmaal
20h00 – 21h00: Avondmeditatie & uitwisseling

Begeleiding:
Dennis Geelen (https://novavidarecovery.be/onze-belofte/team/ en www.koothoomi.be)

Praktisch
Het programma gaat door in een groep van maximum 7 deelnemers.
Van zaterdag 22 juni 2024 tot vrijdag 28 juni 2024.

Inbegrepen:
Onderricht, meditaties, transport met minibus (of wagen) in Portugal, alle maaltijden (vegetarisch), overnachtingen, begeleid bezoek van plaatsen, …
Er wordt geen alcohol of drugs gebruikt tijdens de reis.

Niet inbegrepen:
vliegtuigreis Ryanair (Charleroi – Lissabon – Charleroi)
Vluchten:
Heen: za 22/06 vlucht FR 3610 (Charleroi 10h40 – Lissabon 12h30)
Terug: vr 28/06 vlucht FR 3609 (Lissabon 15h10 – Charleroi 18h50)

Kostprijs?
1250 euro

Vanuit Herent (Leuven) kunnen 2 personen meerijden met Dennis tot aan de luchthaven in Charleroi en terug naar Herent.

Hoe inschrijven?
Bel 0494 05 45 53 of email info@novavidarecovery.be

Als je meer wilt weten over onze diensten, aarzel dan niet om contact te nemen op het telefoonnummer 03/298 45 61 of stuur een email naar info@novavidarecovery.be.

De vraag of seks -en pornoverslaving ‘echt’ zijn, is al vele jaren onderwerp van discussie in zowel professionele als maatschappelijke kringen. Ondanks het groeiende aantal mensen dat worstelt met ongecontroleerd seksueel gedrag, met name gerelateerd aan het gebruik van porno, ontbreekt het nog steeds aan een duidelijke definitie.

Veel mensen gebruiken de term ‘verslaving’ om hun probleem te beschrijven, simpelweg omdat dat is hoe het voor hen aanvoelt. Als je doorgaat met iets waar je geen plezier meer aan beleeft en het veroorzaakt aanzienlijke problemen in je leven, maar je kunt er desondanks niet mee stoppen, wordt dit algemeen beschouwd als verslaving. Voor een medische diagnose van verslaving is echter ook fysiologische afhankelijkheid vereist, wat meestal wordt vastgesteld aan de hand van ontwenningsverschijnselen en/of tolerantie. Dit betekent dat iemand die zijn favoriete middel, of het nu een stof of een gedrag is, niet kan verkrijgen, worstelt met fysieke ontwenningsverschijnselen. Bovendien verdwijnt het plezier dat ze eerder ervoeren als ze hun gedrag niet verhogen. Recent onderzoek suggereert dat zowel ontwenning als tolerantie voorkomen bij pornoverslaving, maar het bevindt zich nog in een vroeg stadium. In de tussentijd is de term dwangmatige seksuele gedragsstoornis (DSG) de ‘juiste’ benaming en wordt deze erkend door de Wereld Gezondheids Organisatie. Het voldoen aan de criteria voor DSG of pornoverslaving vereist meer dan alleen het besef dat het verkeerd is.

Hoe vaak komt seksverslaving voor?

Maar hoe vaak komt een dwangmatige seksuele gedragsstoornis eigenlijk voor? Hoe groot is dit probleem? Het was pas toen DSG formeel werd erkend als een diagnose door de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) dat we konden beginnen met het onderzoeken van de prevalentie. Nu, bijna 5 jaar later, is het grootste onderzoek van zijn soort afgerond.

De International Sex Survey werd uitgevoerd in 42 landen, op 5 continenten, met meer dan 80.000 deelnemers.

Uit het onderzoek bleek dat 4,84% van de wereldbevolking een hoog risico loopt op compulsief seksueel gedrag. Dat komt neer op bijna 1 op de 20 mensen. De resultaten, gepubliceerd in het Journal of Behavioral Addictions, toonden ook aan dat slechts 14% van de individuen in de hoogrisico-DSG-groep ooit behandeling had gezocht. Enkele van de genoemde redenen waren te veel schaamte om hulp te zoeken (18,5%), niet weten waar hulp te vinden (8%) en zich geen hulp kunnen veroorloven (6,5%).

Ben ik verslaafd aan porno?

Op onze website is een zelfbeoordelingstool terug te vinden. Als je je score wilt weten, kun je nu de anonieme en vertrouwelijke vragenlijst invullen.

Hulp bij pornoverslaving en seksverslaving

Hoewel de discussie over seks -of pornoverslaving nog steeds gaande is, is het duidelijk dat er sprake is van een significant probleem en dat er veel obstakels zijn voor het zoeken van hulp. Hulp zoeken voor een probleem als dit is niet eenvoudig en kan gênant zijn, maar ik verzeker je dat de eerste stap de moeilijkste is. Bij Nova Vida begrijpen we hoeveel moed het vergt om die eerste stap te zetten, en het eerste wat we zullen doen, is je helpen je op je gemak te voelen bij het bespreken van je situatie.

Als je meer wilt weten over onze diensten, aarzel dan niet om contact te nemen op het telefoonnummer 03/298 45 61 of stuur een email naar info@novavidarecovery.be.

Mythen over drugs- en alcoholmisbruik ontstaan vaak uit culturele overtuigingen, media-getuigenissen en een gebrek aan nauwkeurige informatie. Deze mythen dragen bij aan misverstanden, stigma en desinformatie over drugs en alcohol, met mogelijk schadelijke gevolgen voor individuen en gemeenschappen.

Het aanpakken van deze mythen is cruciaal voor het bevorderen van een meer geïnformeerde en verantwoordelijke benadering van het gebruik van drugs en alcohol.

Hier zijn enkele populaire mythen rond drugs en alcohol:

Mythe 1: Verslaving aan drugs en alcohol toont een gebrek aan wilskracht.

Deze mythe draait om de overtuiging dat mensen met een stoornis in het gebruik van alcohol of drugs zelfbeheersing missen. Volgens deze misvatting is verslaving uitsluitend het gevolg van slechte besluitvorming en morele zwakte.

Velen geloven dat als de getroffen persoon genoeg wilskracht had, ze de verleiding om drugs of alcohol te gebruiken zouden kunnen weerstaan en hun verslavend gedrag zouden kunnen stoppen.

Feit: Verslaving is een complexe ziekte met veranderingen in de hersenen. Stoornissen in het gebruik van stoffen zijn chronische en terugkerende aandoeningen die aanzienlijke veranderingen in de hersenchemie inhouden, waarbij het beloningssysteem en de besluitvormingsprocessen worden herbedraad.

Bovendien dragen genetische aanleg, omgevingsinvloeden, trauma, psychische aandoeningen en sociale factoren bij aan de ontwikkeling van verslaving. Deze factoren maken verslaving een uitdagende en complexe ziekte om te overwinnen.

Mythe 2: Het occasioneel gebruiken van drugs of alcohol leidt niet tot verslaving.

Veel mensen geloven dat recreatief drugs- en alcoholgebruik, dus af en toe, niet schadelijk is. Dit is vooral een gevaarlijke misvatting voor mensen die op een informele manier experimenteren met drugs.

Feit: Occasioneel gebruik van drugs of alcohol kan op den duur tot verslaving leiden. Hoewel niet iedereen die experimenteert met drugs verslaafd wordt, zijn er aanzienlijke risico’s verbonden aan dit gedrag. Dit komt doordat stoffen zoals drugs en alcohol invloed kunnen hebben op het beloningssysteem van de hersenen.

Dit leidt tot de afgifte van dopamine, wat het verlangen naar het gebruik ervan versterkt. Bij herhaald gebruik kunnen de hersenen zich aanpassen aan deze stoffen en hogere doses vereisen om hetzelfde effect te bereiken. Dit fenomeen, bekend als tolerantie, kan het risico op verslaving vergroten.

Mythe 3: Professionele hulp zoeken voor drug- of alcoholmisbruik is zwak.

Sommige mensen geloven dat ze middelenmisbruik kunnen overwinnen door wilskracht en vastberadenheid.

Feit: Zonder professionele hulp is het overwinnen van middelenmisbruik vaak uitdagend en ineffectief Zonder professionele hulp kan het overwinnen van drug- of alcoholmisbruik uitdagend en riskant zijn. Dit komt door het mogelijke ontstaan van:

• Ernstige ontwenningsverschijnselen
• Intense psychologische verlangens
• Moeilijkheden bij het identificeren en beheren van triggers voor terugval
• Het ontbreken van gezonde copingstrategieën.

Daarom is het zoeken van professioneel advies en behandeling essentieel voor een duurzaam herstel.

Mythe 4: Een persoon kan nooit echt herstellen van verslaving.

Soms wordt verslaving afgeschilderd als een ongeneeslijke en levenslange aandoening. Dit doet mensen geloven dat zodra iemand verslaafd raakt, er geen hoop is op volledig herstel.

Dit is echter een zeer beperkende en schadelijke overtuiging die mensen kan weerhouden van het zoeken van hulp en het streven naar een gezonder leven.

Feit: Verslaving is een behandelbare medische aandoening, en herstel is mogelijk. Met de juiste behandeling is herstel van verslaving zeer haalbaar. Veel mensen overwinnen met succes verslaving en leiden vervullende en nuchtere levens.

Herstel van verslaving omvat verschillende benaderingen, zoals counseling, gedragstherapieën, ondersteuningsgroepen, traumabehandeling en multidisciplinaire interventies.

Het herstelproces verloopt mogelijk niet lineair en er kunnen tegenslagen optreden. Toch kunnen mensen met vastberadenheid en ondersteuning deze uitdagingen navigeren en doorgaan met vooruitgang naar soberheid.

Mythe 5: Verslaving is volledig genezen nadat mensen klaar zijn met de behandeling.

Sommigen geloven dat het voltooien van een behandelprogramma een definitieve en permanente oplossing is voor verslaving. Dit gaat ervan uit dat zodra de behandelingvoorbij is, individuen geen uitdagingen meer zullen ondervinden met betrekking tot middelengebruik.

Dit is echter een misvatting die kan leiden tot onrealistische verwachtingen en mogelijke terugval.

Feit: Herstel van verslaving is een reis; na de behandeling helpt nazorg bij het waarborgen van een clean en nuchter leven. Hoewel revalidatie een cruciale stap kan zijn in het herstel, moet nazorg worden geboden om het herstel te ondersteunen. Verslaving is een chronische aandoening die de werking van de hersenen verandert, en herstel vereist voortdurende inspanning en toewijding om nuchter te blijven.

Het voltooien van een behandelprogramma voorziet individuen van essentiële tools en gezonde copingstrategieën om hun verslaving aan te pakken. Nazorg, groepen en het wegnemen van omgevings- en individuele triggers kunnen helpen bij het handhaven van herstel.

Mythe 6: Hoogfunctionerende individuen kunnen geen probleem hebben met drugs of alcohol.

Deze misvatting komt voort uit de overtuiging dat verslaving alleen degenen treft die zichtbare tekenen van beperking in hun persoonlijke en professionele leven vertonen. Sommigen nemen aan dat mensen die succesvolle carrières hebben, stabiele relaties onderhouden en lijken hun “leven op orde te hebben”, onmogelijk te maken kunnen hebben met middelenmisbruik.

Feit: Verslaving treft mensen uit alle lagen van het leven, ongeacht externe prestaties. Hoogfunctionerende individuen zijn misschien bedreven in het verbergen van hun middelengebruik voor anderen, wat leidt tot de misvatting dat ze geen drugs- of alcoholprobleem hebben. Ondanks productief te zijn, kunnen individuen significante interne strijd ervaren met betrekking tot middelenmisbruik.

Ze kunnen drugs of alcohol gebruiken als coping-mechanisme voor stress, angst of andere onderliggende emotionele problemen.

Mythe 7: Behandeling voor drugs- of alcoholmisbruik is een benadering die voor iedereen op dezelfde manier verloopt.

Velen geloven ten onrechte dat iedereen met middelenmisbruik effectief kan worden behandeld met dezelfde methoden en interventies, omdat ze aannemen dat de behandeling van verslaving een gestandaardiseerd protocol volgt dat voor iedereen werkt.

Feit: Effectieve behandeling van verslaving vereist een gepersonaliseerde benadering. Behandelingsopties voor drugs- of alcoholmisbruik zijn divers en op maat gemaakt om aan de behoeften van elke cliënt te voldoen.

Verslaving wordt de ziekte van de ontkenning genoemd. Hoezo, ontkenning ? Volgende uitspraken komen uit de praktijk: “ik drink nooit alcohol in de voormiddag”, “ik ben een sociaal drinker, ik drink nooit alleen”, “ik drink nooit sterke drank”, “ik mag toch wel iets van genot hebben.” Deze uitspraken lijken erop te wijzen dat de betrokkene eerder iets bevestigt dan ontkent. Hoezo dan, ontkenning ?

Met “ontkenning” verwijzen we in de psychoanalytische behandeling naar een symptoom waar het subject geen toegang toe heeft via de wil. Denk maar aan “craving”, na één glas komt een tweede (“op één ben kan je toch ook niet staan), en na het tweede komt de drang op naar meer. “Eigenlijk wil ik dat niet, iets neemt het van mij over, dat ben ik niet.” Er lijkt dus wel een element te zijn dat aan de wil ontsnapt, maar het is allerminst duidelijk hoe dat concreet in mekaar zit. Vroeger werd verslaving benoemd als een zwakte van de wil. Als je voldoende wilskracht zou hebben, zou je dat kunnen stoppen. Was het maar zo eenvoudig. Naast de fysieke component (het lichaam vraagt naar de chemische substantie alcohol bv.) is er ook de mentale afhankelijkheid waar de wil eigenlijk niet zoveel over te zeggen heeft, laat staan op eigen kracht kan veranderen.

Een symptoom als “craving” confronteert ons met het andere in onszelf. Zoals een arts het ooit uitdrukte: “die andere (in mij) drinkt mee.” En eigenlijk vindt de betrokkene het op de duur ook niet meer prettig. Het symptoom wordt een ongemak, het ongemak leidt tot schaamte, en toch, toch willen we het eigenlijk niet weten. Een psychoanalyticus noemde verslaving ooit “de passie voor het niet weten.”

Iets van het symptoom kunnen we zelf vaststellen (als de anderen het al niet doen): zoveel consumpties per dag, niet kunnen stoppen, wel willen maar niet kunnen. Om een beter zich te krijgen op de ontkenning waar het hier over gaat, is het niet voldoende om het symptoom te beschrijven. Er zijn lichamelijke, beschrijfbare elementen in het gedrag, maar die verhullen tegelijk een onbewuste inhoud. Vragen we naar de voedingsbodem van het symptoom, dan lijkt dat iets te zijn dat geen zin heeft, zinloos is. Maar eens de exploratie van het onbewuste, de voedingsbodem van het symptoom, wordt aangevat, kan langzamerhand toegang verkregen worden tot een “onbewust weten”. Dat klinkt paradoxaal: hoe ik nu iets weten zonder mij daar bewust van te zijn ?

Hier is de verdringing aan het werk. Verdringing is psychische mechanisme dat lastige, verboden of anderszins problematische ervaring uit het bewustzijn wist. Dat wissen zelf kan worden vergeleken met het wegschrijven van een document op de harde schijf. Dat kan “bewust” gebeuren, het document krijgt een naam en kan later opnieuw opgeroepen worden. Wanneer je het document opzettelijk wist, lijkt het verdwenen te zijn van de harde schijf. Er blijven echter sporen van hangen, maar die zijn als het ware onleesbaar geworden. Met specifieke software kan soms een (deel van) een document opnieuw opgevist worden, maar dat is lang niet altijd een (volledig) succes.

Zoals gewiste documenten kunnen verdrongen inhouden problemen blijven veroorzaken. Conflicten op de harde schijf kunnen een computercrash uitlokken, wat naar het onbewuste is weggeschreven, is zg. “vergeten”, maar blijft smeulen in het onbewuste. Het roept onbehaaglijke gevoelens op, er zijn geen woorden voor. Verdoving van dat onbehagen door bv. alcohol leidt tot een tijdelijke beheersing, maar zowel lichamelijk als geestelijk moet er na verloop van tijd (en steeds meer) “bijgetankt” worden. De verdoving geraakt uitgewerkt, de spanning duikt weer op, de cirkel draait voort. Er is “iets” dat als storend wordt ervaren, en zolang dat in het onbewuste blijft hangen, wordt het “ont-kend”, het is “niet-gekend”.

Psychoanalytische therapie is een methode om die onbewuste, verdrongen inhouden toegankelijk te maken voor het bewustzijn. Door het spreken, en als het ware “tussen de woorden door” slipt het onbewuste door naar het bewustzijn, niet met rasse schreden, maar met kleine en niet altijd meteen zichtbare stappen, sijpelt het naar het bewustzijn. Op die manier worden onbewuste inhouden in taal omgezet, en kan het bewerken ervan via alcohol of andere producten achterwege blijven.

Prof dr L Wintgens

Als klinisch-seksuoloog specialiseerde ik mij in de behandeling van individuele en relationele seksuele problemen bij volwassen mannen, vrouwen en LGBTQ+IAP. In de voorbije jaren legde ik mij meer en meer toe op de behandeling van seks-, porno en liefdesverslaving waarbij er steeds gewerkt wordt vanuit het psychoanalytisch en/of contextueel-systemisch model. Deze behandelmodellen bieden de mogelijkheid om seksuele (verslavings)problemen kwalitatief aan te pakken.

Velen hebben vaak reeds lange tijd op verschillende manieren geprobeerd om hier een uitweg uit te vinden doch stelden vast dat dit nauwelijks of niet (duurzaam) lukte. Dit komt omdat seksuele problemen, waaronder verslaving, vaak een andere aanpak vergen dan louter en alleen tips & tricks of het spreekwoordelijke “karakter hebben”. De psychoanalytische en contextueel-systemische methodes kunnen je helpen om een duurzame oplossing te vinden voor je seksuele problemen, die meestal ook de partner- en gezinsrelaties intoxiceren.

In de behandeling gaan we op zoek naar hoe je oude patronen kan doorbreken en duurzame seksuele en relationele verandering kan bereiken. Veel onderzoeken tonen aan dat je deze best van al multidisciplinair behandelt. Ik vind het dan ook een absolute meerwaarde dat wij in het team van Nova Vida recovery op dergelijke manier elkaars expertises aan kunnen vullen zodat de cliënt hier op een snelle en kwalitatieve manier mee geholpen kan worden. Tevens is het een meerwaarde dat er diverse methodes aangereikt worden die telkens wetenschappelijk onderbouwd zijn.

Met de komst van de lente lanceert Nova Vida het Vlaams Centrum voor Seksverslaving (VCSV) met bijhorende website. Oprichtster Annemie de Loose licht toe.

We hebben ervaren dat er binnen het verslavingslandschap een verschuiving plaats vond. Terwijl “verslaving” van oudsher geassocieerd werd met problematische overconsumptie van drugs en/of alcohol, heeft het ontluikende neurowetenschappelijk onderzoek op dit gebied ons begrip over de laatste decennia veranderd. Het is nu duidelijk dat verschillende gedragingen, die herhaaldelijk de belonings-, motivatie- en geheugencircuits versterken, allemaal kunnen leiden tot verslaving.

De grootste drijfveer voor het oprichten van ons centrum is het feit dat seksverslaving en pornoverslaving in België een taboe blijven en er veel misverstanden bestaan omtrent deze problematiek.

Vanwege de clichés en de stigmatisering blijven velen gevangen in de cirkel van verslaving. Terwijl alle verslavingen nog steeds worstelen met een zeker stigma is seksverslaving de kampioen. Seks- en pornoverslaving worden nog steeds op grote schaal verkeerd begrepen en zijn gehuld in geheimhouding en schaamte. Het vergt dus veel moed en doorzettingsvermogen om hierbij naar hulp op zoek te gaan.

Het laatste wat we willen is de rol van moraalridder op ons nemen. De drijfveer is eerder dit probleem uit de schaduw te zetten zodanig dat mensen die het dagdagelijks gevecht aan het leveren zijn, een kans krijgen op herstel.

www.vcsv.be

Wat is sexting?

Seksueel getinte berichten of beelden maken, doorsturen of delen, valt onder de noemer van sexting. Dat verloopt via smartphone, tablet of andere online media. Het kan gaan om erotische tekstjes, (bijna) naaktfoto’s of foto’s van seksuele handelingen. Niet alleen jongeren doen dit, maar ook volwassenen.

Probleem?

Men ziet niet dadelijk een probleem wanneer dit met toestemming gebeurt en het niet verder wordt verspreid. Over de verspreiding bestaat er echter geen garantie en al zeker niet doorheen de tijd. Hier heeft men geen controle over. Eenmaal gepost kan het alle kanten uit. Jammerlijk genoeg worden de beelden soms als pestmiddel gebruikt. De term cyberpesten betekent dat de beelden worden aangewend om iemand te vernederen en te kwetsen. Voor jongeren die al worstelen met een laag zelfbeeld ervaren dit soort pesten als een absoluut dieptepunt.  Vaak zullen deze jongeren omwille van  het schaamtegevoel dit probleem niet onmiddellijk delen.

Wanneer is sexting strafbaar?

Seksueel getinte foto’s van minderjarigen op het web plaatsen is verboden, ook als jongeren dat zelf doen. Ook wie deze foto downloadt, is strafbaar. De wet maakt geen onderscheid tussen bewust strafbare feiten en jongeren die met toestemming beelden maken. De wetgeving is bedoeld om kinderen en jongeren te beschermen tegen seksueel misbruik, maar kan hen dus zelf ook in de problemen brengen.