NIEUWS

De vraag of seks -en pornoverslaving ‘echt’ zijn, is al vele jaren onderwerp van discussie in zowel professionele als maatschappelijke kringen. Ondanks het groeiende aantal mensen dat worstelt met ongecontroleerd seksueel gedrag, met name gerelateerd aan het gebruik van porno, ontbreekt het nog steeds aan een duidelijke definitie.

Veel mensen gebruiken de term ‘verslaving’ om hun probleem te beschrijven, simpelweg omdat dat is hoe het voor hen aanvoelt. Als je doorgaat met iets waar je geen plezier meer aan beleeft en het veroorzaakt aanzienlijke problemen in je leven, maar je kunt er desondanks niet mee stoppen, wordt dit algemeen beschouwd als verslaving. Voor een medische diagnose van verslaving is echter ook fysiologische afhankelijkheid vereist, wat meestal wordt vastgesteld aan de hand van ontwenningsverschijnselen en/of tolerantie. Dit betekent dat iemand die zijn favoriete middel, of het nu een stof of een gedrag is, niet kan verkrijgen, worstelt met fysieke ontwenningsverschijnselen. Bovendien verdwijnt het plezier dat ze eerder ervoeren als ze hun gedrag niet verhogen. Recent onderzoek suggereert dat zowel ontwenning als tolerantie voorkomen bij pornoverslaving, maar het bevindt zich nog in een vroeg stadium. In de tussentijd is de term dwangmatige seksuele gedragsstoornis (DSG) de ‘juiste’ benaming en wordt deze erkend door de Wereld Gezondheids Organisatie. Het voldoen aan de criteria voor DSG of pornoverslaving vereist meer dan alleen het besef dat het verkeerd is.

Hoe vaak komt seksverslaving voor?

Maar hoe vaak komt een dwangmatige seksuele gedragsstoornis eigenlijk voor? Hoe groot is dit probleem? Het was pas toen DSG formeel werd erkend als een diagnose door de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) dat we konden beginnen met het onderzoeken van de prevalentie. Nu, bijna 5 jaar later, is het grootste onderzoek van zijn soort afgerond.

De International Sex Survey werd uitgevoerd in 42 landen, op 5 continenten, met meer dan 80.000 deelnemers.

Uit het onderzoek bleek dat 4,84% van de wereldbevolking een hoog risico loopt op compulsief seksueel gedrag. Dat komt neer op bijna 1 op de 20 mensen. De resultaten, gepubliceerd in het Journal of Behavioral Addictions, toonden ook aan dat slechts 14% van de individuen in de hoogrisico-DSG-groep ooit behandeling had gezocht. Enkele van de genoemde redenen waren te veel schaamte om hulp te zoeken (18,5%), niet weten waar hulp te vinden (8%) en zich geen hulp kunnen veroorloven (6,5%).

Ben ik verslaafd aan porno?

Op onze website is een zelfbeoordelingstool terug te vinden. Als je je score wilt weten, kun je nu de anonieme en vertrouwelijke vragenlijst invullen.

Hulp bij pornoverslaving en seksverslaving

Hoewel de discussie over seks -of pornoverslaving nog steeds gaande is, is het duidelijk dat er sprake is van een significant probleem en dat er veel obstakels zijn voor het zoeken van hulp. Hulp zoeken voor een probleem als dit is niet eenvoudig en kan gênant zijn, maar ik verzeker je dat de eerste stap de moeilijkste is. Bij Nova Vida begrijpen we hoeveel moed het vergt om die eerste stap te zetten, en het eerste wat we zullen doen, is je helpen je op je gemak te voelen bij het bespreken van je situatie.

Als je meer wilt weten over onze diensten, aarzel dan niet om contact te nemen op het telefoonnummer 03/298 45 61 of stuur een email naar info@novavidarecovery.be.